Over conflicten

“We kunnen goed ruzie maken”, zegt mijn vrouw bij de start van de video, “en dat is nodig ook”. En daar ben ik het in de kern mee eens.

Laten we eerlijk zijn, we hebben allemaal zo onze motieven om een relatie te beginnen, en/of er in te blijven, maar ruzie – conflict dus – is er niet een van. Dat was bij ons niet anders. Maar… áls je een volwassen relatie wilt, een relatie waarin de man man is en de vrouw vrouw, waarin je beiden groeit, waarin je jezelf en de ander dieper leert kennen. Met als resultaat een relatie die zich steeds verdiept… Als je dat wilt, dan zul je conflict moeten leren omarmen, moeten leren gebruiken.

Creatieve spanning tussen man en vrouw

Conflict in zo’n relatie is het logische gevolg van polariteit, van creatieve spanning tussen man en vrouw. En is dus gewenst. Je vecht vóór iets: een diepere verbinding, meer zelfkennis. Conflict in een relatie waar geen bewuste intentie is om volwassen te zijn of te worden, is vaak tégen iets en leidt meestal nergens toe. Als er al geleerd wordt, dan is dat tegen wil en dank, omdat leren nu eenmaal onvermijdelijk is. Dat is een lange, vaak pijnlijke weg. Vandaar ook dat conflict in veel relaties als onwenselijk wordt beschouwd en liefst uit de weg wordt gegaan.

Een voorbeeld van een conflict

Een voorbeeld: hij wil naar Spanje op vakantie, zij naar Scandinavië en beiden willen beslist niet wat de ander wil.

In een relatie waarin je volwassen bent, of wilt leren dat te worden, kies je niet voor een gemakkelijk compromis, maar onderzoek je elkaars motieven, behoeften en gevoelens.

Je stelt jezelf en de ander vragen: wat is het in dat ene land waarom je ernaar toe wil? En waarschijnlijk belangrijker nog: waarom wil je ‘beslist’ niet naar dat andere land? En heeft het wel met dat land te maken of zit er iets heel anders achter dat ‘beslist niet’? Je neemt jezelf en de ander dus serieus en luistert echt naar elkaar. Als je dat kunt, dan is de kans groot dat er onbekende dingen op tafel komen. Er ontstaat een echt gesprek en het conflict lost zich zomaar op. En dat er, uit het niets, een heel ander vakantie-idee opkomt, waarover je beiden heel enthousiast bent. Je voelt het onmiddellijk, beiden winnen en de relatie wint.

Het tegenovergestelde is ook mogelijk: je komt er niet uit, hoe volwassen je beiden ook bent qua gedrag. Dan is het zaak dieper te gaan en te onderzoeken waar het echte conflict ligt, welke polariteit onoverbrugbaar lijkt. Of misschien zelfs is…

Alles inzetten

Je kunt dan op een punt komen, dat afscheid nemen van de relatie aan de orde is. Maar pas nadat je alles hebt ingezet, want anders is het een vlucht. Onvolwassen dus.

Verschil tussen man en vrouw bij een conflict

Tenslotte, wat is in een relatie het verschil tussen man en vrouw bij een conflict?

Als hij zich gedraagt als kleine jongen of rebel – geen verantwoordelijkheid neemt in de relatie – is de kans groot dat hij de moeder in haar oproept. Die weet meestal wel raad bij een conflict, ze is immers verstandig.

Maar zo’n oplossing leidt noch tot een diepere verbinding noch tot meer zelfkennis en verdieping want het basisprobleem: een onvolwassen man en dus een onvolwassen, ongelijkwaardige relatie, blijft in stand.

Voelend en denkend

Als hij als man volwassen is en zij helemaal vrouw durft te zijn, dan gaat het anders. Zijn primaire modus is ‘denkend’ en die van haar ‘voelend’.

Denken kun je over wat je al weet. Voelen gaat over wat je nog niet weet maar wel aanvoelt. Een conflict vraagt intelligente samenwerking tussen beide: tussen voelen, dat vaak sneller is, en denken, wat meer tijd vraagt.

Zij zal vaak gevoelsmatig aangeven wat haar niet bevalt. Hij dient te leren dat niet persoonlijk te nemen – geen kleine jongen reactie – maar al voelend-denkend klaarheid scheppen. Waar gaat het echt over in het conflict? Iets wat nog onbekend was, wordt gezien, wordt bewust.

Je weet het als het klopt

En als het klopt merken beiden dat direct: er is een natuurlijke respons.
Nieuwe, diepere harmonie door conflict.

Over conflicten, toelichting door Steven